|
|
BUDOWA KORTU
KORT TENISOWY Z MĄCZKI CEGLANEJ
Nawierzchnie żużlowe, kamienno- żużlowe, ceglane stosowane są przeważnie do budowy bieżni, torów, boisk dużych, natomiast do budowy kortów największe zastosowanie mają nawierzchnie ceglane i kamienne ( łupki kamienne porowate, skały porowate, porfiry, margle, agloporyty), w Polsce jeszcze rzadko stosowane.
Mamy różne odmiany nawierzchni mineralnych, które różnią się między sobą rodzajem użytych składników, oraz właściwościami. Do nich zaliczamy następujące nawierzchnie:
żużlowe
kamienno- żużlowe
kamienne
ceglane
Czynnikami wpływającymi na właściwości nawierzchni mineralnych są:
twardość - zwiększa się ją przez dodanie glinki GK1, siarczanu wapnia oraz wałowanie, zmniejsza się przez dodanie wapnia mielonego, gliny oraz zwiększenie wilgotności,
elastyczność - zależy przede wszystkim od stopnia wilgotności, którą można zwiększyć przez wprowadzenie warstwy torfu pod warstwę górną lub dodanie soli potasu,
sprężystość - zależy przede wszystkim od rodzaju podkładu, zwiększa się przez dodanie do warstwy górnej trocin,
odporność na kruszenie - rośnie przy większej domieszce wapnia mielonego i siarczanu wapnia oraz przez wałowanie ; maleje przy dużej wilgotności i znacznym procencie gliny,
zwięzłość - rośnie przy dodatku glinki GK1 lub gliny, iłu, co zmniejsza przepuszczalność nawierzchni,
przepuszczalność - rośnie przy dodaniu piasku; maleje przy dodaniu glinki GK1, gliny , iłu, o ile ich ilość przekracza 30% całości mieszanki.
NAWIERZCHNIE MINERALNE
Kolejnym typem nawierzchni, który chciałbym przedstawić, to nawierzchnie mineralne. Są one najczęściej stosowane w Polsce, choćby ze względu na tradycję, dostępność używanych do budowy materiałów. Wprawdzie sposób ich konserwacji jest nader uciążliwy i wymagający pewnego doświadczenia, wiedzy, są one boiskami najczęściej budowanymi. Stanowią najbardziej powszechny typ nawierzchni tenisowej. Szeroki wachlarz wyboru rozmaitych składników mineralnych, ich uziarnienia i mieszanek daje duże możliwości uzyskania różnego rodzaju nawierzchni o bogatej gamie właściwości.
Spojenie nawierzchni mineralnej polega na wzajemnym zazębianiu się ziaren materiału mineralnego oraz na sile adhezji wody. Jakość takich nawierzchni zależy nie tylko od ich składu, ale również od zawartej w nich wilgoci. Dobór kruszyw i innych materiałów do nawierzchni zestawia się według receptur popartych fachowymi badaniami i praktyką. W wielu przypadkach należy skorzystać z krzywej przesiewu kruszywa.
Przy uformowaniu nawierzchni mineralnej należy pamiętać o dwu zasadach:
1. dążyć do posadowienia nawierzchni ponad terenem istniejącym
2. przestrzegać spadków powierzchniowych na boisku tenisowym wg podanych zasad ( odwadniania i nawadnianie ).
Kierując się tymi zasadami eliminujemy zalewanie kortów przez wody opadowe, zmniejsza się ilość robót ziemnych i transportowych przy budowie. Nie jest konieczne stosowanie drenażu wgłębnego oraz zmniejsza się grubość wodochłonnych warstw nawierzchni.
Konstrukcja nawierzchni mineralnej składa się z trzech elementów:
podkładu, warstwy pośredniej, warstwy górnej tzw. ścieralnej.
W przypadku potrzeby dodatkowej porady, prosimy o kontakt z biurem zakładu.
|
|
